روانشناسی رنگ قرمز

نور قرمز،نور اشتها آور و مجلل:

نور قرمز چراغ راهنما

نور قرمز دارای کمترین فرکانس در بین رنگ های مرئی است.این رنگ که رنگی پر انرژی در بین رنگ ها است و به گونه ای گرم ترین رنگ نور است ، دارای ظاهری آتش گونه و پرانرژی است ، به صورتی که اگر از این رنگ به عنوان رنگ اصلی در نورپردازی استفاده شود باعث ایجاد حسی غضب آمیز و محرک خواهد شد،درست مانند کسی که در یک حلقه آتش گرفتار شده است.نور قرمز به علت شباهتش به آتش و فلزات گذاخته رنگی هشدار دهنده است،لذا می بینیم که از این رنگ در چراغ های ترمز ماشین و چراغ های راهنما زیاد استفاده می شود.

چیزی که مشخص است ، استفاده زیاد از این رنگ به عنوان رنگ اصلی به هیچ وجه مطلوب نمی باشد، مگر در جایی که واقعا نیاز به ایجاد چنین احساسات نا مطلوبی هست،مانند تونل های وحشت و امثال آن.

همچنین خوب است اشاره کنیم به این که استفاده این رنگ در کنار رنگ های دیگر و به صورت جزئی می تواند مطلوب باشد.به عنوان مثال از آنجا که این رنگ دارای طیفی گرم است و حس گرسنگی را در انسان تحریک می کند می تواند در کنار رنگ هایی هم چون سفید در رستوران ها و غذاخوری ها مورد استفاده قرار گیرد.

همچنین با استفاده از این رنگ در کنار رنگهای دیگر چون رنگ سفید گرم می توان حس جلال و ثروت را به مخاطب منتقل کرد.از سوی دیگر این رنگ به عنوان رنگ شهادت و عشق شناخته می شود.می توان با استفاده از این رنگ در مکان های متناسب ، این احساس ها را به مخاطب منتقل کرد.

از نکات منفی این رنگ نور می توان به تاثیر نا مطلوب آن بر درختان اشاره کرد.به واقع ما به عنوان نورپرداز می بایست روانشناسی دیگر موجودات زنده را نیز مد نظر داشته باشیم.این رنگ به علت طیف طول موجی که دارد باعث ایجاد حس وجود روز در گیاهان می شود ، و این باعث می شود گیاهان در محاسبه طول روز و در نتیجه فصل موجود و شرایط طبیعی دچار مشکل شود و مثلا در فصل زمستان از خود رفتاری زمستانی نشان دهد.لذا درختان و گیاهان ، به خصوص انواعی که حساس تر هستند دچار آسیب هایی تا حد جدی می شوند.در نتیجه ما می بایست در نورپردازی فضای سبز از رنگ قرمز و رنگ های ترکیبی آن پرهیز نماییم.